_οι νύχτες όπως πρέπει να είναι

θα μπορούσα να σου μιλήσω για την ομορφιά του

με τη φυσικότητα που μιλά κανείς

για το κόκκινο μιας παπαρούνας.

σε κοιτάζω και σκέφτομαι

πως χωράει τόση τελειότητα 

σε ένα μόνο πρόσωπο;

η στιγμή είναι λάθος

αλλά αν το σκεφτείς ανάποδα

ίσως και να είναι 

η πιο σωστή στιγμή

τώρα

που καταρρέω

και βλέπω ότι γίνεται να υπάρξει κανείς

σαν κι εσένα.

θέλω να μοιραστώ μαζί σου

τα άνθη που φυτρώνουν στο σώμα μου

αλλά από μέσα

γι' αυτό δε τα βλέπεις.

μοίαζουν με άνθη λεμονιάς

και μυρίζουν.

παρένθεση:

αυτό είναι ένα μεθυσμένο μήνυμα

μα δε το μετανιώνω

όπως και τίποτα άλλο 

άλλωστε.

_μικρές σκέψεις για έναν καινούριο ίσως πράσινο

το φεγγάρι απόψε είναι πανέμορφο
κι εσύ σαν το φεγγάρι
απόψε και κάθε βράδυ
μαγνητίζομαι/
πιο πολύ απ' όλα μ' αρέσει η φυσικότητα σου
και τα χείλη σου/
η νύχτα απόψε σηκώνει μέθη
η νύχτα απόψε σηκώνει ερωτα
έλα να με σηκώσεις
να χορέψουμε και να ρομαντιστούμε.
παρένθεση: και ήρθες/
περνάνε οι μέρες
χάνεσαι/
όλα τα 'χαμε, εσύ μας έλειπες.
ακόμα μας λείπεις δηλαδή.

_τις ανηφορικές στιγμές της σιωπής

σκεφτόμουν ότι

ήθελα να γράψω κάτι όμορφο για σας

που ομορφαίνετε τη ζωή μου

τελευταία

που τα πράγματα μοιάζουν πιο θολά

τελευταία

που το είναι μου ασθμαίνει.

ήθελα να πω πολλά

και ήθελα να πω πολύ περισσότερα 

από αυτά που αντέχουν οι λέξεις.

ε, άνθρωπε;

πες ευχαριστώ

από εμένα 

στον άλλο άνθρωπο

για τα δυνατά χαμόγελα

και τις όμορφες βραδιές.

ο πληθυντικός σας πάει.

strunk*

και ένιωσα

το σώμα σου στο σώμα μου

και τα χέρια σου να με σφίγγουν

και τα χέρια μου να σε σφίγγουν

και ήταν σαν να σου λέω μου έλειψες

και ήταν σαν να ζητάς συγνώμη

ή απλά είχαμε ανάγκη ο ένας τον άλλο εκείνη τη στιγμή.

και στο στήθος μου 

όλος ο πόνος που προκάλεσες 

ή
όλα όσα έχω νιώσει για σένα.

και ύστερα εξαφανίστηκες πάλι.


κουράστηκα να κουτουλάω στον τοίχο σου.
αφήνω αυτό το βάρος πάνω σου τώρα.
έχω συνηθίσει να περπατάω και δε μπορώ άλλο
-κάνει τα γόνατα μου να λυγίζουν
και πέφτω-
ενώ εσύ έχεις συνηθίσει να κρύβεσαι.
οπότε ορίστε, παρ' το και κρυψ' το μαζί σου
ή μαζί με όσα αρνείσαι να αντιμετωπίσεις.
και αν νικήθηκα, αγάπη μου,
να ξέρεις πως
αυτό είναι το μόνο παιχνίδι που
ποτέ
δε με ένοιαζε αν χάσω.

να σε δω και να είναι άνοιξη 

αφού το καλοκαίρι ποτέ δε μας ταίριαξε.

_γκρεμός και πάλι πίσω

διακριτικά
διανύω
την απόσταση
ανάμεσα στο εδώ και το εκεί
ανάμεσα στο εγώ και το εσύ

ή τουλάχιστον έτσι νομίζω.